Ο Αγιορείτης ιερομόναχος Στέφανος Κομμητάς ήταν διαπρεπής θεσσαλός λόγιος και παιδαγωγός γεννημένος στο χωριό Κωφοί της περιοχής Αλμυρού της Μαγνησίας.  Ενώ όμως μπορεί να θεωρηθεί  πιθανόν ως ο κορυφαίος συγγραφέας σχολικών εγχειριδίων στις αρχές του 19ου αιώνα, ο Κομμητάς παρέμεινε μέχρι σήμερα τυπικά αλλά και ουσιαστικά άγνωστος, ίσως εξαιτίας του γλωσσικού ιδιώματος που έγραφε, δίδασκε και σθεναρά υπερασπιζόταν. Ο Κομμητάς ήταν θιασώτης του αρχαίου ελληνικού λόγου.

Ο Άνθιμος Γαζής ήταν κληρικός, φυσικομαθηματικός, συγγραφέας, μεταφραστής, χαρτογράφος, εκδότης και από τους σημαντικότερους Διαφωτιστές, που αγωνίστηκε για τη διάδοση των ευρωπαϊκών ιδεών στην Ελλάδα, ενώ συνέβαλε σημαντικά και στην οργάνωση της Ελληνικής Επανάστασης, όντας αρχηγικό μέλος της Φιλικής Εταιρίας και συμμετέχοντας ενεργά στα πολιτικά και στρατιωτικά δρώμενα του 1821.

Ο λόγιος Κωνσταντίνος Μ. Δούκας γεννήθηκε γύρω στο 1752 στη Σιάτιστα της Μακεδονίας, όπου και παρακολούθησε τα εγκύκλια μαθήματα. Νέος ακόμη πήγε στη Βιέννη και ασχολήθηκε με το εμπόριο. Παράλληλα ασχολήθηκε με τη μετάφραση του έργου του Simon Gunz «Πρακτική Αριθμητική», δίτομο έργο, το οποίο εξέδωσε το 1820 με δικά του χρήματα, για να το χρησιμοποιεί και η νεολαία της εποχής του και οι «με το εμπορικό Σύστημα ενασχολούμενοι».

Ο Θωμάς Δημητρίου ήταν λόγιος και έμπορος από τη Σιάτιστα της Μακεδονίας. Από το 1779 έως το 1810 έζησε στη Βιέννη, όπου έγραψε τρία έργα με τους τίτλους Ιταλική Γραμματική, Scritura doria και το Χειραγωγός Έμπειρος της Πραγματείας.

Ο Σέργιος Μακραίος ήταν Διδάσκαλος και σχολάρχης της Μεγάλης του Γένους Σχολής και συγγραφέας διδακτικών και εκκλησιαστικών έργων. Γεννήθηκε στα Φουρνά Αγράφων, ενώ σύμφωνα με μια άλλη πηγή ως τόπος γέννησής του αναφέρεται η κωμόπολη Μάκρη των Αγράφων. Αρχικά  μαθήτευσε στη σχολή Αγράφων και κατόπιν μετέβη στα Ιωάννινα όπου παρακολούθησε τη διδασκαλία του Β. Μπαλάνου για να καταλήξει στην Αθωνιάδα Σχολή του Αγίου Όρους ως μαθητής του Ευγένιου Βούλγαρη.

Ο λόγιος και δάσκαλος Γρηγόριος Κωνσταντάς γεννήθηκε στις Μηλιές Πηλίου. Υπήρξε σημαντική προσωπικότητα στο προεπαναστατικό κίνημα του Νεοελληνικού Διαφωτισμού, συμμετείχε στην επανάσταση του 1821 και ίδρυσε τη Σχολή των Μηλεών Πηλίου, επιχειρώντας  να αναδείξει τη γενέτειρά του σε ελληνόφωνο εκπαιδευτικό κέντρο του καιρού του. 

Ο Δωρόθεος Πρώιος γεννήθηκε στη Χίο και το κοσμικό του όνομα ήταν Δημήτρης Πρώης ή Πρωγάκης. Ήταν ένας από τους σημαντικότερους λόγιους Ιεράρχες της εποχής και σοφός δάσκαλος. Είναι άγιος της Ορθόδοξης Εκκλησίας και τιμάται στις 3 Ιουνίου, ημέρα του μαρτυρίου του. Αναμφισβήτητα υπήρξε ένας από τους κορυφαίους διδασκάλους του Γένους, που συνετέλεσε όσο λίγοι στην εκπαιδευτική του αναγέννηση.

Ο Μεθόδιος Ανθρακίτης ήταν κληρικός, θεολόγος, παιδαγωγός και Μαθηματικός. Γεννήθηκε περίπου στα 1650/60 στο χωριό Καμνιάς ή Καμινιάς Ζαγορίου (σημερινό Ανθρακίτη) και σπούδασε στη Γκιούμειο Σχολή των Ιωαννίνων, όπου και παρακολούθησε τα μαθήματα του σχολάρχη Γεώργιου Σουγδουρή . Το 1697 μετέβη στη Βενετία για να παρακολουθήσει μαθήματα φιλοσοφίας και Mαθηματικών.

Ο Αθανάσιος Σταγειρίτης  ήταν λόγιος με καταγωγή από τα Στάγειρα της Χαλκιδικής. Έζησε πολλά χρόνια στη Βιέννη όπου εργάστηκε ως καθηγητής της ελληνικής γλώσσας στην Καισαροβασιλική Ακαδημία Ανατολικών Γλωσσών. Υπήρξε υπέρμαχος της χρήσης των αρχαίων ελληνικών και ως εκ τούτου αντίπαλος του  Αδαμάντιου Κοραή που ήθελε μια ζωντανή ομιλούμενη γλώσσα.

Ο Αθανάσιος Ψαλίδας υπήρξε λόγιος, συγγραφέας και Διδάσκαλος, από τις σημαντικότερες μορφές του Νεοελληνικού Διαφωτισμού. Γεννήθηκε στα Ιωάννινα και έκανε αξιόλογες σπουδές  στην Πολτάβα της Ουκρανίας και στην Βιέννη.