Ο Σέργιος Μακραίος ήταν Διδάσκαλος και σχολάρχης της Μεγάλης του Γένους Σχολής και συγγραφέας διδακτικών και εκκλησιαστικών έργων. Γεννήθηκε στα Φουρνά Αγράφων, ενώ σύμφωνα με μια άλλη πηγή ως τόπος γέννησής του αναφέρεται η κωμόπολη Μάκρη των Αγράφων. Αρχικά μαθήτευσε στη σχολή Αγράφων και κατόπιν μετέβη στα Ιωάννινα όπου παρακολούθησε τη διδασκαλία του Β. Μπαλάνου για να καταλήξει στην Αθωνιάδα Σχολή του Αγίου Όρους ως μαθητής του Ευγένιου Βούλγαρη. Ο Μακραίος παρακολούθησε επίσης τα θεολογικά μαθήματα που παρέδιδε ο Βούλγαρης στην Κωνσταντινούπολη όταν δίδασκε στην εκεί Πατριαρχική Σχολή.
Μετά την αποχώρηση του Βούλγαρη από τη σχολή το 1761, οι πληροφορίες για τη δράση του Μακραίου είναι συγκεχυμένες. Βέβαιο θεωρείται ότι το Δεκέμβριο του 1779 είχε ήδη αναλάβει τη διεύθυνση της σχολής. Ο Σέργιος Μακραίος παρέμεινε στη διεύθυνση της φιλοσοφικής σχολής έως ότου αυτή καταργήθηκε το 1790 και εν συνεχεία ανέλαβε τη διδασκαλία των γραμματικών κατά το διάστημα 1790-93.
Η διδασκαλία του Μακραίου στην Κωνσταντινούπολη περιελάμβανε κατά κύριο λόγο μαθήματα λογικής, φυσικής, μαθηματικών, ποιητικής και φιλοσοφίας. Ο Μακραίος ακολούθησε τα παλαιότερα εκπαιδευτικά πρότυπα αποφεύγοντας νεωτεριστικές προσεγγίσεις που εντάσσονται στα πλαίσια του ευρωπαϊκού διαφωτισμού, παραμένοντας ανεπηρέαστος από το σύστημα και τις ιδέες του Ευγένιου Βούλγαρη. Αυτή του η στάση αντικατοπτρίζεται στο ευρύτερο συγγραφικό του έργο, το οποίο περιλαμβάνει -πέραν των διδασκαλικών του εγχειριδίων- κυρίως εκκλησιαστικά κείμενα. Ενδεικτικό των απόψεών του είναι το έργο του Τρόπαιον εκ της Ελλαδικής πανοπλίας κατά των οπαδών του Κοπερνίκου, που εκδόθηκε στη Βιέννη το 1797 προκαλώντας έντονες αντιδράσεις.