Ο Μεθόδιος Ανθρακίτης ήταν κληρικός, θεολόγος, παιδαγωγός και Μαθηματικός. Γεννήθηκε περίπου στα 1650/60 στο χωριό Καμνιάς ή Καμινιάς Ζαγορίου (σημερινό Ανθρακίτη) και σπούδασε στη Γκιούμειο Σχολή των Ιωαννίνων, όπου και παρακολούθησε τα μαθήματα του σχολάρχη Γεώργιου Σουγδουρή . Το 1697 μετέβη στη Βενετία για να παρακολουθήσει μαθήματα φιλοσοφίας και Mαθηματικών.
O Aνθρακίτης επιστρέφει στην Ελλάδα γύρω στο 1708 και έπειτα από μια σύντομη επίσκεψη του στα Ιωάννινα θα μεταβεί στην Καστοριά προκειμένου να αναλάβει τη διεύθυνση ανώτερης τοπικής σχολής, της Σχολής Κυρίτζη. Μαθητές του στη σχολή Κυρίτζη υπήρξαν μεταξύ άλλων ο Μπαλάνος Βασιλόπουλος και ο Καστοριανός Σεβαστός Λεοντιάδης.
O Aνθρακίτης είναι ο πρώτος που αντικατέστησε την αρχαΐζουσα, ως γλώσσα διδασκαλίας, με τη δημώδη και από τους πρώτους που δίδαξε νεότερα μαθηματικά. «Ο Μεθόδιος Ανθρακίτης», κατά τον Κωνσταντίνο Κούμα, «έφερε περί το 1708 από την Ιταλία τας γεωμετρικάς επιστήμας ικανάς να ανάψωσι το φως του Λόγου και να διερεθίσωσιν επί πλέον την έμφυτον του ανθρώπου φιλομάθειαν...».
Η προσπάθειά του, όμως, για εκσυγχρονισμό της ελληνικής παιδείας συνάντησε αντιδράσεις από μερίδα συντηρητικών κύκλων. Κατηγορήθηκε ακόμη και ως αιρετικός με αποτέλεσμα ο Ανθρακίτης αρχικά να εγκαταλείψει την Καστοριά το 1719 και να μεταβεί στην Σιάτιστα, όπου επρόκειτο να διδάξει για τα επόμενα δύο περίπου χρόνια. Μετά το 1725 φέρεται να αναλαμβάνει τη διεύθυνση της Επιφανείου Σχολής στα Ιωάννινα, όπου το πρόγραμμα της διδασκαλίας του περιλαμβάνει εκτός της περιπατητικής φιλοσοφίας, λογική, μεταφυσική και ηθική. Στη θέση αυτή θα παραμείνει πιθανότατα έως και το θάνατό του περίπου στα 1736.
Το κύριο έργο του:
- Οδός Μαθηματική
- το οποίο περιλαμβάνει γεωμετρία, εικονομετρία, αστρονομία, τριγωνομετρία, άλγεβρα και φυσικές επιστήμες αποτελεί το πρώτο ελληνικό και μάλιστα ολοκληρωμένο μαθηματικό εγχειρίδιο της νεότερης ιστορίας μας. Γράφτηκε από τον Μεθόδιο Ανθρακίτη για χρήση στα ελληνικά σχολεία κατά την εποχή της τουρκοκρατίας. Το επεξεργάστηκε ο μαθητής του Μπαλάνος Βασιλόπουλος και το δημοσίευσε το 1749.