O λόγιος Εμμανουήλ Γλυζώνιος γεννήθηκε στη Χίο, αλλά έζησε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του στη Βενετία, όπου μετά τις σπουδές του ασχολήθηκε με το εμπόριο, τη συλλογή βιβλίων και χειρογράφων και την έκδοση βιβλίων εκπαιδευτικού και κυρίως εκκλησιαστικού περιεχομένου. Ο Γλυζώνιος είναι ο πρόδρομος των μεγάλων Λόγιων τυπογράφων της ελληνικής ομογένειας.
Ο Γλυζώνιος διδάχθηκε τα πρώτα γράμματα στη γενέτειρά του με δάσκαλο τον Μιχαήλ Λήσταρχο και μετά την ολοκλήρωση της εγκυκλίου εκπαίδευσής του μετέβη για σπουδές στην Ιταλία.
Στη Βενετία εργάστηκε αρχικά ως διορθωτής στα ελληνικά τυπογραφεία και αργότερα ασχολήθηκε με το εμπόριο χειρογράφων, τη συγγραφή και την έκδοση βιβλίων.
Η έναρξη της εκδοτικής του δράσης τοποθετείται στα 1568, οπότε τυπώνει το σύγγραμμά του:
- Βιβλίον πρόχειρον στοις πάσι περιέχον την τε πρακτικήν αριθμητικήν και περί του πώς ευρίσκειν έκαστιον το άγιον πάσχα, και τέλειον πασχέλιον αεί και πάντοτε, και περί ευρέσεως σελήνης εν ποία ημέρα γίνεται η γέγγα αυτής.
Το έργο αυτό, που περιλάμβανε προβλήματα πρακτικής αριθμητικής και αντλούσε τα παραδείγματά του από τις καθημερινές εμπορικές συναλλαγές, αποτέλεσε το πιο διαδεδομένο εγχειρίδιο στο είδος του για περισσότερους από δύο αιώνες. Γραμμένο στην καθομιλουμένη γλώσσα της εποχής –με εξαίρεση τον πρόλογο, όπου χρησιμοποιείται αρχαϊκή διάλεκτος– απευθυνόταν στο ευρύ κοινό με σκοπό τη χρήση του ως εκπαιδευτικού συγγράμματος. Το βιβλίο έγινε γνωστό και ως "Γλυτζούνι" και γνώρισε μεγάλη εκδοτική επιτυχία αριθμώντας 21 γνωστές επανεκδόσεις έως και το 1818.