Του Γεώργιου Ν. Βλαχάκη.
Αυτή η διατριβή εντάσσεται σε ένα γενικότερο πλαίσιο στις σπουδές της ιστορίας της επιστήμης στην Ελλάδα, που εντοπίζει το ενδιαφέρον των ερευνητών στη μελέτη της επιστημονικής εξέλιξης κατά τη διάρκεια του λεγόμενου "νεοελληνικού διαφωτισμού" (1750- 1821). Το ειδικό αυτό κείμενο που εξετάζεται είναι τα "Στοιχεία Φυσικής", ένα δίτομο έργο που γράφηκε από ένα από τους επιφανέστερους λόγιους εκείνης της περιόδου, το Νικηφόρο Θεοτόκη, και τυπώθηκε στη Βιέννη το 1766-1767.
Όπως αποδεικνύεται, αυτό το βιβλίο είναι το πρώτο έντυπο κείμενο, που εισήγαγε και υποστήριξε συνολικά τη Νευτωνική φυσική στον ευρύτερο ελλαδικό χώρο. Οι κύριες πηγές που χρησιμοποιήθηκαν από το Θεοτόκη ήταν, το βιβλίο του Ολλανδού πειραματιστή Peter van Musschenbroek "elementa physicae" και το πολύτομο έργο "fisica sperimentale" του Γάλλου φυσικού επιστήμονα Abbe Nollet, δύο ευρωπαίους επιστήμονες που, μέσω της επιστημονικής παραγωγής τους, είχαν μια σημαντική επίδραση στην προοδευτική λογιοσύνη εκείνης της περιόδου. Τα χαρακτηριστικά των "στοιχείων φυσικής" διερευνώνται λεπτομερειακά και καταγράφεται η επίδραση του Θεοτόκη στους μεταγενέστερους λόγιους καθώς και η εξέλιξη που είχε η φυσική σκέψη μέχρι την έναρξη της επανάστασης του 1821.
ΕΜΠ, Τμήμα Γενικό. Τομέας Φυσικής.